Terminy
Logo szkoly

Terapie w Szkole

FIZJOTERAPIA

Słowo fizjoterapia wg definicji Światowej Konfederacji Fizjoterapii oznacza "świadczenie usług wobec jednostek lub populacji osób, mających na celu rozwijanie, utrzymywanie i przywracanie im maksymalnych zdolności ruchowych i funkcjonalnych".

W naszej szkole uczy się wiele dzieci z różnymi niepełnosprawnościami m.in.:

  • neurologicznymi (dystrofie mięśniowe, rdzeniowe zaniki mięśniowe, mózgowe porażenia dziecięce, porażenia połowicze itp.)
  • narządu ruchu - jałowe martwice kości, skróty kończyn, wady rozwojowe kończyn, wady kończyn (np. koślawość lub szpotawość kolan, stopy końsko-szpotawe), skrzywienia kręgosłupa (np. skoliozy)
  • sensorycznymi - uszkodzenia narządów zmysłowych (dzieci słabowidzące i niewidome, dzieci słabosłyszące i niesłyszące)
  • związanymi z przewlekłymi schorzeniami narządów wewnętrznych.

Zasadniczym celem prowadzonej fizjoterapii jest odtworzenie lub kompensacja utraconych funkcji przez dzieci tak, aby poprawić ich funkcjonowanie w życiu codziennym. Wśród celów szczegółowych znajduje się m.in.:

  • zwalczanie bólu,
  • zwalczanie stanów zapalnych,
  • przeciwdziałanie skutkom zmniejszonej aktywności ruchowej i poprawa funkcji ruchowych (rozluźnienie mięśni, wzrost ich siły, usprawnienie koordynacji wzrokowo - ruchowej, zwiększenie ruchomości stawów, zapobieganie przykurczom, poprawienie ogólnej wydolności krążeniowo - oddechowej organizmu),
  • usprawnianie czynności poszczególnych narządów oraz całego organizmu.

W naszej szkole każde dziecko uczęszczające na zajęcia fizjoterapii, jest najpierw poddawane indywidualnej ocenie stanu zdrowia i badaniu funkcjonalnemu. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu, uzyskanych wyników badań oraz współpracy z lekarzem prowadzącym, możliwe staje się opracowanie planu i kierunku terapii dla danego ucznia. Podczas każdych zajęć fizjiterapii mali "pacjenci" pod opieką wykwalifikowanych fizjoterapeutów wykonują określone ćwiczenia usprawniające, realizując tym samym postawione zadania w procesie rehabilitacji.

Naszym zadaniem jest również szeroko pojęta integracja. W tym celu tworzymy odpowiednie warunki dla rozwoju i spędzania wolnego czasu, służące przeciwdziałaniu tendencjom segregacyjnym, izolacyjnym i dyskryminacyjnym. Do działań tych należy organizacja imprez, zawodów integracyjnych oraz wycieczek pozaszkolnych. Zajęcia fizjoterapii odbywają się w specjalistycznym gabinecie rehabilitacyjnym.

 

Nasi Fizjoterapeuci:

Hanna Rychlik - mgr fizjoterapii; kursy specjalistyczne, konferencje:

  •  Udział w Międzynarodowej konferencji naukowo – szkoleniowej "Wspomaganie rozwoju psychoruchowego dziecka – nowe trendy w diagnostyce i terapii" - 2016  
  • Funkcjonalna Osteopatia i Integracja - Kurs rozwijający (Friedhelm Becker) - 2015
  • Udział w V Wałbrzyskiej Konferencji Fizjoterapeutycznej w ramach Wałbrzyskiej Wiosny Nauki 2015 " Fizjoterapia w pediatrii" - 2015 
  • Funkcjonalna Stabilizacja Kręgosłupa - FSK - Trening z obciążeniem dla stabilizacji kręgosłupa i stawów w rehabilitacji i sporcie (Thomas Hermann) - 2015
  • Powięź jako organ czucia (PhD. MA Robert Schleip) - 2014
  • Zintegrowane techniki strukturalne i funkcjonalne w leczeniu skolioz - 2014
  • Anatomy Trains I - 2014
  • Neurorozwojowa diagnostyka i terapia niemowląt i dzieci w okresie wczesnodziecięcym - kurs rozwijający - 2014
  • Diagnostyka i terapia niemowląt i dzieci starszych - kurs podstawowy - 2013
  • Funkcjonalna Osteopatia i Integracja (3 części) - 2012
  • Masaż tkanek głębokich i uwalnianie mięśniowo powięziowe (Art Riggs) - 2011
  • Kurs Podstawowy Kinesiology Taping - 2010
  • Masaż medyczny w chorobach narządu ruchu w oparciu o prawo tensegracji - 2007

  Wioletta Płodzień - mgr fizjoterapii; kursy specjalistyczne, konferencje: 

  • Udział w Międzynarodowej konferencji naukowo – szkoleniowej "Wspomaganie rozwoju psychoruchowego dziecka – nowe trendy w diagnostyce i terapii" - 2016
  •  Kurs Podstawowy Kinesiology Taping - 2010

 

Metoda ruchu rozwijającego W.Sherborne

           Ruch Rozwijający to program nastawiony na rozwijanie - przez odpowiednie ćwiczenia i zabawy ruchowe - takich cech, jak poczucie własnej wartości i pewności siebie, poczucie bezpieczeństwa, odpowiedzialność, wrażliwość, umiejętność nawiązywania kontaktów z drugą osobą. Jest to terapia dla dzieci:

- autystycznych

- z nadpobudliwością psychoruchową

- z trudnościami emocjonalnymi

- problemami w nawiązywaniu kontaktów z otoczeniem i ze współdziałaniem z grupą

Terapia łagodzi napięcia i zaburzenia emocjonalne, rozwija inicjatywę i aktywność, rozwija interakcje z rówieśnikami i dorosłymi, powoduje wzrost koncentracji uwagi. Metoda Weroniki Sherborne prowadzona jest według kategorii ruchu:

- ruch prowadzący do poznania własnego ciała

- ruch kształtujący związek jednostki z otoczeniem fizycznym

- ruch wiodący do wytworzenia się związku z drugim człowiekiem

- ruch prowadzący do współdziałania w grupie

- ruch kreatywny

            Terapia ruchowa Weroniki Sherborne umożliwia zaspokojenie wielu potrzeb psychicznych dziecka, dzięki dużej swobodzie w doborze odpowiednich ćwiczeń i podążaniu za inicjatywą dziecka. Dlatego dziecko w tym programie wspomagania rozwoju może być nie tylko "aktorem", ale i "autorem". Sesje ruchowe prowadzone metodą W. Sherborne dają dziecku sposobność odkrycia dróg, dzięki którym może pracować na poziomie swoich własnych możliwości. Tylko to może prowadzić do podniesienia samooceny i może otworzyć drogę do bardziej pozytywnego nastawienia wobec świata. Pozytywna postawa wobec siebie i otoczenia jest źródłem motywacji do działania oraz postawy wrażliwości i otwarcia na nowe doświadczenia.

Terapia metodą dr P.Denisona

Główne cele zajęć metodą Dr P. Dennisona mają na uwadze kształcenie, usprawnianie i korygowanie zaburzeń w następujących obszarach:

- rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała

- kształcenie znajomości schematu ciała

- kształcenie orientacji przestrzennej

- rozwijanie sfery emocjonalnej

- kompensowanie zaburzeń w sferze emocjonalnej i intelektualnej

Udział w zajęciach z wykorzystaniem kinezjoligii edukacyjnej daje możliwości łatwiejszego uczenia się przez: wzrost rozumienia

- poprawienie zdolności organizacyjnych

- usprawniają percepcję wzrokowo ruchową i słuchowo ruchową

- poprawienie pamięci długo i krótkoterminowej

- wzmocnienie koordynacji i współpracy półkul mózgowych

- ułatwiają rozwój abstrakcyjnego myślenia

- wspomagają pozytywne nastawienie i równowagę emocjonalną

- aktywizację mechanizmów naturalnego rozwoju

- wykorzystanie naturalnych możliwości uczenia się (naturalnych koordynacji i nawyków

- integrację funkcji półkul mózgowych

- integrację funkcji poziomów rozwoju mózgu

- rozwój ruchowy, emocjonalny i intelektualny

Ćwiczenia wykonywane w trakcie zajęć w znacznym stopniu rozwijają:

- koncentrację

- pamięć

- myślenie logiczne i twórcz

- spostrzegawczość

- szybkość i łatwość kojarzenia materiału abstrakcyjnego

- szybkość i łatwość czytania i pisania

- koordynację ruchową

- umiejętności społeczne

- otwartość i aktywność na tle grupy

- pomysłowość, twórczą wyobraźnię i inicjatywę

- samokontrolę

- współpracę i chęć niesienia pomocy innym

- przeciwdziałanie agresji

Pedagog specjalny
Ewa Pietraszko

Terapia integracji sensorycznej

Czym jest integracja sensoryczna?


     Świat otaczający człowieka przepełniony jest ogromem bodźców (wzrokowych, słuchowych, dotykowych, przedsionkowych i innych), które do niego docierają. Aby móc je wszystkie odczytać i odpowiedzieć na nie prawidłową reakcją potrzebna jest integracja sensoryczna (zmysłowa). Dr Jean Ayres, twórczyni metody SI, stwierdziła, że integracja sensoryczna to złożony proces, w którym mózg odbiera, przesiewa (eliminuje), rozpoznaje oraz interpretuje informacje płynące ze zmysłów, a następnie łączy je z już poznanymi. Końcowym efektem integracji sensorycznej jest prawidłowa reakcja ruchowa. Każdy bowiem ruch jest wynikiem integracji wrażeń zmysłowych ze wszystkich układów zmysłów włączonych w daną czynność. 


Dla kogo terapia integracji sensorycznej (SI)?

          Zaburzenia integracji sensorycznej występują u wielu osób, nawet tych pełnosprawnych, ponieważ nie są związane z uszkodzeniami mózgu, a jedynie wynikają z pewnego rodzaju niedomogi funkcjonalnej. Faktem jednak jest, że zakłócenia integracji sensorycznej dotyczą przede wszystkim osób z zaburzeniami w rozwoju, czyli np.

- mózgowym porażeniem dziecięcym,

- zaburzeniami ze spektrum autyzmu,

- zespołem Downa,

- niepełnosprawnością intelektualną,

- niepełnosprawnością sensoryczną (wzrokową i słuchową),

- zaburzeniami deficytu uwagi ADD,

- zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytami uwagi ADHD.



Na czym polega terapia SI?

         Terapia z wykorzystaniem metody SI jest "terapią poprzez zabawę". Dziecko bawiąc się jednocześnie się uczy, reagując w ten sposób na bodźce sensoryczne. Terapia integracji sensorycznej dzięki stosowaniu odpowiednich ćwiczeń wzmacnia wewnętrzną siłę dziecka, a także mobilizuje je do sprawniejszego wykonania danej czynności. Terapia prowadzona jest w ten sposób, aby aktywizować dziecko do działania. Bez aktywnego udziału dziecka, jego mózg nie może analizować odpowiednio informacji sensorycznych. Wykorzystywanie zabawy w czasie ćwiczeń jest bardzo ważnym elementem. Dr Jean Ayres uważała, że dziecko musi mieć szansę bawić się i uczyć, aby mogło ruszać przedmioty, patrzeć, turlać się, skakać, wspinać, łapać, itp. Dziecko musi powtarzać i powtarzać tak długo, aż nauczy się jak wygląda otaczający go świat. Terapia w naszej szkole odbywa się w specjalnie wyposażonej sali, w której znajduje się sprzęt umożliwiający prowadzenie terapii. 
Zgodnie z myślą dr Jean Ayres "ćwiczenia nie są zbyt łatwe, ani zbyt trudne, nie wykraczają poza aktualne możliwości dziecka, ale stanowią dla niego wyzwanie".

Należy pamiętać, że "terapia integracji sensorycznej nie jest panaceum na wszystko.

Więcej artykułów…

  1. Terapie
Pomysłodawca i administrator :

Wykonanie : Wojciech Nosal & Rafał Budzis